A biorąc pod uwagę to, jak długo zbierałam się do opublikowania tego posta i ile razy o tym mówiłam, to chyba nie bajka, a raczej legenda. Legenda o tym, jak Gu wesele swojej siostry dekorowała.

Ten post, jak dobre wino, musiał dojrzeć. Za kilka tygodni pierwsza rocznica ślubu (sic!) i wesela, które pomagałam przygotować siostrze. Chciałam duży nacisk położyć na słowie "pomagałam", bo głównymi odpowiedzialnymi za koncepcję wystroju są sami narzeczeni (ja byłam ich ciałem doradczym i podpowiedziałam to i owo) a wszystko to, co zaraz zobaczycie, jest efektem wspólnej pracy i życzliwości naprawdę wielu osób: m.in. moich rodziców, brata, kuzynki, babci, cioci, sąsiadki i znajomych. Skąd tak wielkie zaangażowanie? Sala, którą mieliśmy do dyspozycji była, krótko mówiąc, wymagająca. Wiecie, to nie typ przestrzeni rodem z Pinteresta, która sama w sobie jest piękna i nie potrzebuje wielu dekoracji. My mieliśmy do czynienia z kopciuszkiem, który na pierwszy rzut oka nie zachwyca, ale tak naprawdę ma duży potencjał, który za pomocą umiejętnych dekoratorskich sztuczek i niemałego nakładu pracy może przemienić się w coś pięknego. Jak się domyślacie, odnalazłam się w takim wyzwaniu jak ryba w wodzie!

Diagnoza pacjenta czyli: co z tą salą? Zdjęcia przed

 

Z wielu różnych względów wybór padł na salę widowiskową miejscowego ośrodka kultury. Szału nie ma, co? Powiem więcej - wpaść w szał mógł łatwo M., który ponoć ma awersję do wszelkich seledynowych odcieni, których, jak widać, wcale tu nie brakuje. Trzeba przyznać, że sala tego typu jest dość trudnym pacjentem do wszelkich weselno-dekoracyjnych operacji, bo trzeba sobie poradzić z takimi problemami jak choćby seledynowa boazeria na ścianach, pionowe "biurowe" żaluzje w oknach, scena z kurtynami, bardzo wysoki sufit, reflektory na metalowych wysięgnikach itp., ale po wielu zabiegach i troskliwym podejściu potrafi się serdecznie odwdzięczyć. Co więcej, moim zdaniem taka sala daje bardzo duże pole do popisu i jak mało co wymaga wzniesienia się na wyżyny swojej kreatywności.

Zobaczcie więc, co zastaliśmy na kilka dni przed ślubem:

Co z tym fantem zrobić? Burza mózgów i plan działania

 

Główny zamysł był taki, żeby wykorzystać wszystkie "mankamenty" sali i wręcz zamienić je w główne jej atuty. Od seledynowych ścian i ciemnozielonych kurtyn doszliśmy do kolorystyki przewodniej dekoracji czyli bieli uzupełnionej zielonymi dodatkami (głównie w ciemnym, butelkowym odcieniu) i jasnym drewnem. Miało być naturalnie, delikatnie i prosto z nutką boho i folk. Wysoki sufit nie stwarzał zbyt przytulnego wrażenia, dlatego namówiłam nowożeńców do optycznego obniżenia go przez zawieszenie materiałowych girland i sznurów światełek. Wertikale w oknach oraz niezbyt interesujące widoki zmusiły zainspirowały nas do lekkiego przysłonięcia wielkich okien i do dekoracji parapetów, a wystające metalowe stelaże po reflektorach dosłownie dzień przed weselem zainspirowały mnie do czegoś, co ostatecznie okazało się jedną z lepszych i bardziej efektownych dekoracji na całej sali.

W proces kompletowania dekoracji i materiałów zaangażowało się wiele osób. Najwięcej na swoje barki wzięli oczywiście sami narzeczeni: M. sam, od początku do końca, zrobił kilkanaście dużych brzozowych podstawek na stoły. A że miał już na koncie kilkadziesiąt mniejszych, które pełniły rolę zaproszeń na ślub, miał już w tym sporą wprawę. Dodatkowo zrobił jeszcze piękne drewniane pudełko na obrączki. Moja siostra natomiast zbierała słoiki, butelki i buteleczki i do ostatniej chwili zmywała z nich etykiety.





Swój wkład w wesele miała również nasza babcia wypożyczając zrobione przez siebie szydełkowe serwetki oraz przygotowując owocowe nalewki specjalnie na weselne przyjęcie. Niemal w ostatniej chwili wspomogła nas pani Irena, sąsiadka rodziców, która pozwoliła nam wyciąć całe naręcza bluszczu ze swojej działki specjalnie do pewnego dużego projektu last minute.



Plany planami, ale na niespodzianki trzeba być przygotowanym zawsze! No bo co, jeśli np.okaże się, że firma cateringowa zapewnia tylko takie plastikowe świeczniki?  Ekhm, nie do końca były w naszej estetyce, więc czym prędzej zrobiłyśmy im mały tuning i zamaskowałyśmy wątpliwej urody plastik słoikiem, jutowymi i ażurowymi wstążkami oraz zielonym bluszczem.

Z kopciuszka w królewnę. Zdjęcia po

 

Za dużo mam do opowiedzenia na raz, więc teraz będzie po kolei o wszystkich elementach składowych tego efektu końcowego.

Dekoracja stołów

 

 

Bukiet i kwiaty do dekoracji

 

Dekoracja stołu Państwa Młodych

I w tym momencie dowiecie się do czego była nam potrzebna taka hurtowa ilość bluszczu i o co chodziło z tymi uchwytami na reflektory. Po pierwsze: długie pędy bluszczu w towarzystwie gipsówki ozdobiły przód głównego stołu, przy którym siedzieli nowożeńcy.
 


A żeby tego było mało... zwisał też na nich prawie z sufitu!


To właśnie był jeden z tych momentów, kiedy warunki wymagają wzniesienia się na wyżyny swojej kreatywności. Po żmudnym odkręceniu wszystkich niepotrzebnych nam reflektorów, cała sala była już wyczyszczona ze zbędnych "przeszkadzaczy" z wyjątkiem dość długich, wystających prętów dokładnie nad stołem nowożeńców. Nie bardzo było co z nimi zrobić, więc zaczęłam kombinować jak można je wykorzystać. Patrząc na walające się po podłodze gałązki bluszczu wpadłam na pomysł, że można zrobić z nich swego rodzaju kotarę i zawiesić właśnie na tych wystających prętach. Pomysł był nieco... dziki, ale spodobał się Natce i Michałowi (a wiedzcie, że nie wszystkie moje pomysły zyskiwały ich aprobatę), więc od razu zabraliśmy się do łączenia bluszczu w długie i dłuższe "liany", a mój Tata tylko donosił nam kolejne naręcza bluszczu wspaniałomyślnie darowane nam przez panią sąsiadkę z jej własnego ogródka. Nieskromnie mówiąc, efekt końcowy przeszedł moje najśmiejsze oczekiwania i zaliczam tą dekorację do czołówki najlepszych pomysłów tego wesela. Sam bluszcz jest genialnym materiałem do wszelkich dekoracji, bo bardzo długo wygląda świeżo. Dekoracje z bluszczu powstawały w piątek i jeszcze w poniedziałek wyglądały nieskazitelnie.

Girlandy i światełka

 

Początkowo planowałam, żeby między girlandami zawiesić czarne sznury dużych żarówek, ale bardzo się cieszę, że ze względu na koszt zmieniłam koncepcję. Ledowe światełka, które ostatecznie znalazłyśmy i powiesiłyśmy między girlandami były małymi kuleczkami na przezroczystym kablu i dawały piękne nastrojowe światło, czego nie mogły nam zapewnić żadne z dostępnych na sali lamp. Wystarczyły girlandy i te sznury światełek, żeby stworzyć prawdziwy klimat letniego przyjęcia. A wszechobecna zieleń i kwiaty tylko potęgowały wrażenie, jakby całe wesele było jednym wielkim garden party.

Dekoracja ścian

 

Dekoracja okien

 

Bardzo chciałam pokazać Wam jak to wszystko wyglądało "na żywo" - z głównymi bohaterami tego dnia, z salą pełną tańczących gości i o zmroku w świetle tych wszystkich lampek. Jak się jednak pewnie domyślacie, na przyjęciu nie zrobiłam zbyt wielu zdjęć, dlatego pokażę Wam kilka autorstwa Joanny Gałuszki czyli Lovemotions (dziękuję za zgodę!). Myślę, że bardzo oddają nastrój, jaki panował tego pięknego lipcowego dnia.

The End

 

Jestem z siebie dumna, że doczekałam w końcu tego momentu, kiedy ten post jest gotowy, bo powiem szczerze, że ilość zdjęć oraz ilość słów, które miałam do napisania na temat tych naszych przygotowań wyjątkowo mnie onieśmielały i skutecznie hamowały przed doprowadzeniem tej sprawy do końca. I chyba dlatego też teraz wyjątkowo niecierpliwie będę czekać na odzew z Waszej strony. Dajcie znać, choćby w kilku słowach jak Wam się podoba to, co udało nam się stworzyć. Będzie mi bardzo miło, szczególnie po tak długiej przerwie w blogowaniu, a wiadomo, że nic tak nie motywuje do publikacji kolejnych postów jak pozytywny odzew od czytelników :)
Starałam się opisać wszystko bardzo dokładnie, ale w razie pytań też jestem do Waszej dyspozycji.

Gu