I najprawdopodobniej ostatnia w blogosferze, czym się wcale, a wcale nie przejmuję. Powiedziałabym wręcz, że to prawie moja tradycja, bo pięć lat temu zaczynałam bloga od wpisu z dekoracjami świątecznymi pod koniec stycznia (sic!). I choć dużo się zmieniło przez te lata i teraz już wiem, że mało kogo obecnie interesują choinki czy pierniki, uparłam się, żeby ten wpis jednak opublikować. Lepiej późno niż wcale, bo... to najprawdopodobniej ostatnie świąteczne dekoracje w tym mieszkaniu ever!

I pewnie mając gdzieś z tyłu głowy tą myśl, że wszystko tego grudnia jest ostatnie, podświadomie odpuściłam zdjęcia, posty, przedświąteczną gorączkę i skupiałam się na "tu i teraz" jak nigdy wcześniej. Nie mogłam się napatrzeć na radość z jaką chłopcy każdego poranka zaglądali do rękawiczek z kalendarza adwentowego w poszukiwaniu liścików z zadaniami; cieszyłam się z robienia filcowych łańcuchów i trzech tur pierniczków z moimi słodyczożercami; i śmiałam się przez pierwsze dni za każdym razem, kiedy patrzyłam na naszą gigantyczną dwu i pół metrową choinkę, przez którą musieliśmy przeorganizować pół mieszkania. Jeśli już o choinkach mowa, dopiero przygotowując zdjęcia do tego wpisu złapałam się na tym, że mieliśmy ich łącznie pod różną postacią całkiem sporo i chyba tylko łazienka była pomieszczeniem bez choćby jednej choinki. Rzadko udaje mi się w jednym wpisie pokazać więcej niż jeden pokój, więc tym razem wyjątkowo i ciągle świątecznie (bo my ciągle w tym klimacie - dekorowanie domu tuż przed Świętami ma swoje plusy!) zapraszam Was w nasze progi. Będzie kolorowo - głównie w moich ulubionych niebieskościach przyprawionych świąteczną czerwienią. Czy zmieni się to za rok? Nie wiem - na pewno jednak będzie przestronniej, bo liczę, że przeskok z 49 na 130 metry kwadratowe robi różnicę.

Już od drzwi wejściowych widzimy pokój chłopców, który w tym roku dekorowaliśmy wspólnie. Filcowy łańcuch zamiast na choinkę trafił tutaj w roli girlandy, co fajniejsze ozdoby choinkowe chłopcy zabrali na swoją ścianę, a dziergane przeze mnie rękawiczki z kalendarza adwentowego zgodnie z zapowiedzią znalazły nowe przeznaczenie - czy to na łapach królika czy na naszej choince.





...zanim jednak minie rok, dam Wam mały przedsmak tego, jak wyobrażam sobie świąteczne akcenty w mojej kuchni. Ta półeczka czeka już prawie rok i poczeka pewnie drugie tyle na zawiśnięcie w swoim docelowym miejscu, ale za to później raczej nie będzie się nudzić znając moje zamiłowanie do ceramiki i ciągłego zmieniania aranżacji .


Tym kuchennym akcentem z nadzieją, że nadejdzie kiedyś ten moment, kiedy wyklaruje mi się ostateczna wizja mojej kuchni mówię Wam dzisiaj pa pa! Miejcie się dobrze w nowym roku!. Ja mam taki zamiar pomimo ostrzeżeń ze wszystkich stron mówiących ciągle o tym, że wykańczanie domu to wykańczanie samych siebie. Kto wie, może akurat będę wyjątkiem? ;)