Bardzo lubię wrzesień, chyba odkąd tylko pamiętam. Na pewno dużo z tym wspólnego ma fakt, że właśnie we wrześniu obchodzę urodziny (a od czterech lat i rocznicę ślubu), ale to nie jedyny powód. Lubię ten klimat schyłku lata, to inne światło, inne powietrze, wrzosy, kasztany, winogrona... No ma coś w sobie ten miesiąc po prostu.

Już trzeci rok z kolei we wrześniu dominuje u mnie jedna i ta sama kolorystyka - wrzosowa z akcentami mięty i różu (bo nie samymi niebieskościami Gu żyje). Już początkiem miesiąca kupuję wrzosy, instynktownie dobieram do nich te pastelowe odcienie i przygotowuję się do wrześniowych celebracji.

We wpisie konkursowym pisałam Wam, że dokładnie w ostatni dzień zapisów obchodzę urodziny. Więc teraz zanim podam wyniki konkursu zaproszę Was jeszcze na moje niedzielne urodzinowe przyjęcie. Rozgośćcie się proszę. Komu kawy?

Wybaczcie tyle zdjęć drucianej patery. Kupiłam ją sobie na urodziny, a że okazała się bardzo fotogeniczna, no to po prostu musiałam... ;)

Przepis na bezę pochodzi od Izy (chyba przeczytała mi w myślach, że planuję taką zrobić na urodziny i opublikowała posta z przepisem dzień przed. Wypróbowałam więc na świeżo i polecam :)

W tym połączeniu kolorystycznym zakochałam się od pierwszego wejrzenia, czyli w momencie kiedy tylko postawiłam w salonie drabinę z naszym tegorocznym kalendarzem adwentowym. Mięta doskonale odświeża opatrzone już czasem świąteczne czerwone akcenty. Choć mnie osobiście nie miały się jeszcze kiedy znudzić (czerwony gości u nas na Święta dopiero od trzech lat - w moim rodzinnym domu takich "kolorystycznych" tradycji nie było), chciałam w tym roku spróbować czegoś nieco innego. Nie było trudno, w końcu mięty u mnie pod dostatkiem! A jak ciekawie pozmieniały się przy tym poszczególne pomieszczenia... np. w pastelowej jadalni wystarczyło wymienić tylko jedno krzesło i zawiesić na półeczce inne kubki, żeby zyskać całkiem nowe miejsce. Zapraszam na spacer do naszym (ciągle!) świątecznie przystrojonym mieszkaniu...

PS. Wiem, że z publikacją tego posta w ogóle nie wstrzeliłam się w panujące w blogosferze "trendy", bo mam wrażenie, że wszyscy dookoła już porozbierali swoje choinki i zapomnieli o Świętach. Co tam, ja w każdym razie nie :) My ciągle świętujemy, a zaledwie kilka dni temu urządzaliśmy u nas coroczne kolędowanie (rok temu nawet co nieco tutaj pokazałam). Choinka też ma się dobrze i pewnie tradycyjnie jak co roku dotrwa aż do samego końca stycznia. Powiedzcie, bo ciekawa jestem, czy ktoś tutaj też tak jeszcze robi czy jestem już ostatnim dinozaurem? :)

Cały czas się do siebie śmieję, kiedy nazywam ten malutki kawałeczek mieszkania jadalnią. Ale trzeba przyznać, że teraz, w nowej odsłonie dużo bardziej zasługuje na to miano, bo zdecydowanie nabrała charakteru. Moi Drodzy, oto moja nowa pastelowa jadalnia:

Osiągnęłam dokładnie taki efekt, jaki planowałam: przez zestawienie trzech różnych kolorowych krzeseł w tym samym stylu (we wnętrzarskiej blogosferze znane są jako "patyczaki" czy "szczebelkowce") i zawieszenie małej miętowej półeczki na kuchenne drobiazgi nasza jadalnia wygląda trochę jak wyjęta z jakiegoś małego drewnianego domku gdzieś w Skandynawii. Wiecie: kolorowe krzesła, najlepiej każde z innej bajki i nadgryzione zębem czasu, do tego półki i półeczki (najlepiej vintage) eksponujące przeróżne talerze, kubki i inne naczynia używane na co dzień przez domowników.

Nowa jadalnia przede wszystkim zwraca uwagę kolorami. Może dla niektórych dzieje się tu zbyt dużo, ale ja się kolorów nie boję. Uważam, że póki trzymam się tych samych barw przewodnich w całym mieszkaniu, nie grozi nam pstrokaty miszmasz. A konsekwencję w doborze kolorów możecie zobaczyć jak na dłoni przeglądając ostatnie posty. A co jeśli kolory w jadalni się znudzą? Cóż, krzeseł u nas pod dostatkiem, więc zawsze można zamienić je miejscami z tymi bardziej stonowanymi. Natomiast o potencjale aranżacyjnym miętowej półki sami zaraz będziecie mogli się przekonać.

Aby podsumować całą metamorfozę, cofnijmy się w niedaleką przeszłość i zobaczmy jak było przed:

 

Jak widać, na miejscu pozostał tylko stół i zegar. Natomiast jeśli chodzi o elementy, które się zmieniły, to też nie jest ich jakoś bardzo dużo: do przemiany wnętrza wystarczyła wymiana krzeseł, zawieszenie półki i nowych zasłonek. I co ważne, wcale nie wymagało to dużych nakładów finansowych. Trzeba tylko... mieć trochę czasu i umieć czerpać przyjemność z malowania :) 

 

Główni bohaterowie metamorfozy to niewątpliwie żółte krzesło i miętowa półka, które pomalowałam farbami marki Tikkurila (o czym pisałam dokładnie tutaj). Ponadto w jadalni zagościło turkusowe krzesło oraz nowe białe dziecięce krzesełko, które chyba nie mogło lepiej wpasować się stylem, prawda? W miejsce przyciągających wzrok zasłon w niebiesko-szare pasy pojawiły się delikatne zasłonki z drobne biało-szare prążki. Wybrałam materiał w stonowanej kolorystyce i o takiej grubości, żeby po pierwsze uspokoić trochę tę kolorową przestrzeń, a po drugie zyskać trochę więcej światła. I choć z szyciem było trochę zabawy, to jestem bardzo zadowolona z efektu, bo zasłonki doskonale zdają egzamin.

Miętowa półka w wersji z szufladkami (powyżej) i bez (poniżej)

Jak widać, możliwości aranżacyjne półki są nieograniczone, więc nie mam obaw, że mi się znudzi. Zrobiłam już nawet przymiarkę do świątecznej aranżacji, ale pokażę Wam wszystko w swoim czasie :)

Na koniec małe przypomnienie tego, jak wyglądali moi bohaterowie w poprzednim życiu. Mam nadzieję, że będzie to też zachętą dla Was, żeby wziąć farbę, pędzel i odmienić jakiś stary mebel czy drobiazg. Ja, gdybym tylko miała co malować (i gdzie to wszystko trzymać), to chyba nie rozstawałabym się z pędzlem. Takie metamorfozy wciągają :)

 Półka ze sklejki pomalowana farbą Tikkurila Everal Aqua Semi Matt, kolor G371

Krzesło oszlifowane i pomalowane farbą Tikkurila Everal Aqua Semi Matt, kolor H302

Tym tytułem odpowiadam na zadane Wam ostatnio pytanie o kolory, których użyłam do metamorfozy jadalni. Większość z Was była blisko i to znaczy, że albo bardzo dobrze mnie znacie od wnętrzarskiej strony, albo jestem zbyt przewidywalna jeśli chodzi o kolory. Prawie wszyscy typowali pastele, ale nikt nie odgadł w 100%, że chodzi o bardzo jasny odcień mięty na półkę i pastelowy żółty na krzesło. Wprawdzie w ostatnim tygodniu na swoim Instagramie zdradzałam już co nieco, ale jednak aparat w telefonie to nie to samo... Dlatego w dzisiejszym poście na lepszych zdjęciach pochwalę się tym, co zmalowałam.

Metamorfoza mojej jadalni prowadzona jest we współpracy z marką Tikkurila, której farby wykorzystałam do przemiany najważniejszych elementów nowego wystroju. Do pomalowania obu mebli użyłam farby Everal Aqua Semi Matt, a odcienie wybierałam spośród dziesiątek tysięcy próbek na wzorniku. I choć dość dobrze wiedziałam, czego chcę, wcale nie było łatwo.

Prawie od początku wiedziałam, że półka ma być miętowa. Chciałam, żeby wyróżniała się na tle białej ściany,  a jednocześnie pasowała wizualnie do miętowego zegara wiszącego na ścianie. Nie chciałam też, żeby odcień był zbyt intensywny, bo w połączeniu z moją kolorową ceramiką mogłoby już być... zbyt kolorowo. Z wzornika wybrałam więc najjaśniejszy odcień mięty (takiej o niebieskawym odcieniu), ale do końca nie byłam pewna, że to właśnie to. Bałam się, że kolor będzie ledwo widoczny i poważnie zastanawiałam się nad wyborem jednak nieco ciemniejszego koloru. Na szczęście zostałam przy swoim pierwotnym wyborze, bo odcień okazał się idealny! Gdybyście więc kiedyś szukali ładnej, jasnej mięty, wybierzcie kolor nr G 371.

Samo malowanie półki nie poszło tak gładko, jak na początku myślałam. Wprawdzie widziałam, że półka wymaga jeszcze delikatnego przetarcia papierem ściernym, ale okazało się, że sklejka, z której jest zrobiona, była dość marnej jakości i szlifowanie pomaga tylko trochę. Szybko przekonałam się też, że malowanie pędzlem odpada, bo samo nim pociągnięcie sprawiało, że powierzchnia stawała się nierówna. Dobrze natomiast sprawdziło się malowanie małym wałkiem. I o ile po nałożeniu pierwszej warstwy wygląd półki pozostawiał jeszcze wiele do życzenia, to po delikatnym przetarciu jej drobnoziarnistym papierem ściernym (180) i nałożeniu drugiej warstwy, jej powierzchnia się wygładziła.

Zarówno w przykręcanie wieszaczków, jak i wieszanie półki zaangażowali się moi pomocnicy...

...i wymarzona miętowa półka szybko zawisła na ścianie.

Bardzo podoba mi się to, że szufladki można całkiem wyjąć i wykorzystać powstałe tak półeczki na przechowywanie jakichś małych kubeczków, filiżanek czy drobnych dekoracji. Już mam na nią tyle pomysłów,  że prawie codziennie zmieniam na niej aranżacje. Ot, takie zabawy wnętrzarsko-zakręconych :)

Jeśli chodzi o krzesło, z nim było dużo więcej zabawy. Po pierwsze samo szlifowanie szlifierką potrwało łącznie kilka godzin (nie liczyłam, bo było rozłożone na raty), później ręczne szlifowanie papierem ściernym trudno dostępnych miejsc, przecieranie wilgotną szmatką i dopiero wtedy można było wziąć się za malowanie.

Wybór koloru dla krzesła był nieco łatwiejszy. Wymyśliłam sobie żółty, który nie będzie zbyt intensywny (żeby pasował do mięty na półce i innych pasteli w mieszkaniu), ani zbyt jasny (żeby nie wydawał się kremowy). Stanęło na farbie o kolorze nr H 302. Po raz kolejny nie zawiodłam się, bo wybrany kolor był idealnie taki, jak sobie wymyśliłam. Co więcej, okazał się prawie identyczny jak inne jasnożółte akcenty w mieszkaniu.

Pierwszą warstwę nałożyłam pędzlem, jednak farba była dość gęsta i po raz kolejny wałek okazał się idealnym narzędziem do malowania. Po delikatnym przetarciu drobnoziarnistym papierem ściernym nałożyłam jeszcze dwie warstwy, żeby dobrze pokryć krzesło farbą, a potem mogłam się już napawać widokiem nowego członka w rodzinie moich krzeseł "patyczaków". 

Mam na nie już mnóstwo pomysłów, gdyby kiedyś znudziło mi się w jadalni. Świetnie wygląda i przy biurku w mojej pracowni, i w towarzystwie dziecięcych zabawek, więc pewnie niedługo będzie krążyło po całym mieszkaniu zamieniając się miejscami z krzesłami w innych kolorach. 

A już za kilka dni pokażę Wam w końcu nową jadalnię z bohaterami dzisiejszego wpisu w rolach głównych. Już nie mogę się doczekać! 

 

Chciałabyś też dodać do swoich wnętrz jakiś niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju mebel? 

Albo dać nowe życie jakiemuś meblowi doświadczonemu już nieco przez los?

W moim kursie online Nowe życie starego mebla pokażę Ci jak to zrobić krok po kroku.

 Kliknij TUTAJ, żeby dołączyć do kursu online Nowe życie starego mebla.